w starożytnym Rzymie

См. также в других словарях:

• centuria — I ż I, DCMs. centuriarii; lm D. centuriarii (centuriaryj) 1. hist. «w starożytnym Rzymie: najmniejsza jednostka armii licząca (początkowo) stu żołnierzy» 2. hist. «w starożytnym Rzymie: jednostka podziału ludności, oparta na cenzusie majątkowym,… …   Słownik języka polskiego

• as — I m IV, DB. asa, Ms. asie; lm M. asy 1. «karta do gry, mająca najwyższą wartość w danym kolorze» As karo. As kierowy, treflowy, pikowy. Bić asem atutowym. Wychodzić asem kierowym (a. z asa kierowego). 2. «człowiek celujący w czymś (np. w zawodzie …   Słownik języka polskiego

• duumwir — m IV, DB. a, Ms. duumwirirze; lm M. owie, DB. ów 1. «w starożytnym Rzymie: jeden z dwóch władców stanowiących duumwirat» 2. «w starożytnym Rzymie: urzędnik stojący na czele miasta w Italii» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• kuria — ż I, DCMs. kuriarii; lm D. kuriarii (kuriaryj) 1. «w niektórych kościołach chrześcijańskich (np. katolickim): zespół kolegialnych urzędów duchownych, działających z ramienia biskupa, mających władzę wykonawczą i sądowniczą na określonym terenie… …   Słownik języka polskiego

• kuria — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. kuriarii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w Kościele katolickim, prawosławnym: zespół kolegialnych urzędów duchownych posiadających na określonym przez administrację kościelną… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• amfiteatr — m IV, D. u, Ms. amfiteatrtrze; lm M. y 1. «w teatrze, cyrku, sali koncertowej itp.: część widowni wznosząca się stopniowo koliście lub półkoliście ku górze» 2. «w starożytnym teatrze greckim: miejsca dla widzów rozłożone półkoliście na zboczach… …   Słownik języka polskiego

• bazylika — ż III, CMs. bazylikaice; lm D. bazylikaik 1. archit. «kościół chrześcijański zbudowany na planie prostokąta, wielonawowy, o nawie środkowej wyższej i przeważnie szerszej, oświetlonej oknami umieszczonymi w górnej części ścian, ponad dachami naw… …   Słownik języka polskiego

• kapitoliński — przym. od Kapitol (wzgórze w Rzymie) ∆ Gęsi kapitolińskie «w starożytnym Rzymie: gęsi poświęcone bogini Junonie, których krzyk uratował Rzym przed nocnym atakiem Gallów» …   Słownik języka polskiego

• rzymski — rzymskiscy «właściwy kulturze, sztuce, cywilizacji i umysłowości starożytnych Rzymian; związany z tą kulturą, sztuką i cywilizacją, wzorowany na niej; klasyczny» ∆ Cyfry rzymskie «cyfry wprowadzone w starożytnym Rymie, dziś używane niekiedy przy… …   Słownik języka polskiego

• КЛАВДИЙ СЛЕПОЙ — Аппий (Appius Claudius Caecus) рим. политич. деятель, цензор 312, консул 307 и 296 до н.э. Провел реформы, свидетельствующие о приобретении торг. ремесл. прослойкой плебейства большого обществ. значения. Во время цензуры К. С. плебеи, не… …   Советская историческая энциклопедия

• agnacja — ż I, DCMs. agnacjacji, blm «w starożytnym Rzymie: pokrewieństwo oparte na stosunku prawnym wynikającym z podporządkowania władzy ojcowskiej; potocznie także: pokrewieństwo lub powinowactwo w linii męskiej obejmujące również osoby wchodzące do… …   Słownik języka polskiego